Wodzu
Administrator
Dołączył: 29 Sty 2006
Posty: 474
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Wszawa Dolina
|
 Wysłany: Pon 16:57, 16 Cze 2008 Temat postu: Zakon Czerwonej Ręki |
|
|
W 1415 roku umiera król Verdiru Hendrik III Bezpotomny. Jak wskazuje przydomek nadany mu przez późniejszych kronikarzy monarcha nie pozostawił dziedzica. Pretensje do tronu zgłosił mąż siostrzenicy króla – książę Jan Kees Schermerhoorn. Choć był członkiem rodziny królewskiej, podstawy żądania Schermerhoorna aby uznać go następcą Hendrika III były wątłe. Uzyskał jednakże koronę dzięki niechęci arystokracji do wywoływania wojny domowej oraz poparciu, jakiego udzielił mu hrabia Eimert Verhagen van Schouten. Poparcie to w znacznej mierze przyjęło postać olbrzymich kwot pieniężnych, którymi książę Jan kupił przychylność możnych. Po zjeździe książąt, na którym wybrano Schermerhoorna królem Verdiru hrabia van Schouten został odpowiednio wynagrodzony. W 1416 r. uzyskał zgodę nowego monarchy na założenie zakonu rycerskiego, który od razu otrzymał duże nadania ziemskie z królewszczyzn. W dobrach tych zaczęto budować zamki zakonne tzw. ordensburgi. Siedzibą Zakonu został ordensburg Roodehand, od którego wziął nazwę.
Zakon Czerwonej Ręki od początku swego istnienia posiadał szeroką autonomię. Formalnie podlega królowi Verdiru, któremu każdy nowy Wielki Mistrz zakonu składa hołd lenny. Zakon płaci też coroczny podatek do królewskiego skarbca. Początkowo miał też obowiązek zbrojnego wsparcia Verdiru w razie wybuchu wojny. Obowiązek ten został częściowo zniesiony po Złotej Wojnie pomiędzy Verdirem a Alfardem.
W roku 1444, w trakcie wojny czterdziestoletniej Zakon zawarł przymierze z Kalewalią. Wspierając królewicza Gerome’a Pięknego rycerze zakonni walczyli pod Novimagus, Pizenną, Sybaris i w wielu innych miejscach. Po zakończeniu wojny Kalewalia nadała Zakonowi ziemie i zezwoliła na budowę kilku ordensburgów. Z tym momentem Zakon Czerwonej Ręki stał się zakonem międzynarodowym.
Jeszcze w 1459 r. Zakon otrzymał pozwolenie na budowę pierwszego ordensburgu na ziemiach Alfardu, co stało się problemem w momencie wybuchu Złotej Wojny pomiędzy Alfardem a Verdirem. Niechęć Zakonu do udziału w wojnie skłoniła Wielkiego Mistrza do zabiegania u króla Verdiru o zawarcie rozejmu. Za jego pośrednictwem w 1475 zawarto pokój w Altmarku. Zakon utrzymał ziemie w Alfardzie i uzyskał tzw. klauzulę altmarską zezwalającą na zachowanie neutralności w trakcie wojny. Powołanie się na klauzulę może nastąpić wyłącznie w przypadku gdy wojna toczy się pomiędzy Verdirem a państwem, które nadało dobra Zakonowi.
Rycerze Zakonu brali udział w pacyfikacji powstań chłopskich w latach 1487 – 1491. Pomimo niezadowolenia panujących Verdiru i Alfardu nie wzięli jednak udziału w pacyfikacji nie-ludzi w trakcie Dekady Nienawiści. Niektórzy dopatrywali się ukrytego porozumienia pomiędzy Zakonem a nie-ludźmi Carrabelientuena, jako że nie tylko ani jeden ordensburg, ale nawet żaden orszak poruszający się pod sztandarami Czerwonej Ręki nie został nigdy zaatakowany przez partyzantów.
Zakon Czerwonej Ręki jako jeden z nielicznych sprzeciwiał się zawarciu traktatu z Weissburga na mocy którego Zakon Mortyfikatorów został wpuszczony do Verdiru, Kalewalii i Owernii.
W 1563 r. Zakon otrzymał pozwolenie na budowę dwóch ordensburgów w Culmerlandzie, jednak wojna północna z Eterią i anektowanie przez nią królestw Culmerlandu, Librii i Estlandu położyła kres planom ekspansji Zakonu na południe od Darii.
Zakon nie skorzystał z możliwości powołania się na klauzulę altmarską w momencie wybuchu wojny o sukcesję verdirską, popierając od początku Krestiana Everthoorna i biorąc udział w wojnie po jego stronie. Skończyło się to konfiskatą majątków Zakonu w Alfardzie i Owernii. Poparcie Everthoorna zaowocowało jednak kolejnymi nadaniami w Verdirze a potem także w Kalewalii. Niedługo po wojnie Zakon został wpuszczony także do Rurytanii i Orawii.
Ordensburgi Zakonu Czerwonej Ręki znajdują się w Verdirze, Kalewalii, Arkonii, Rurytanii i Orawii, przez co stał się on de facto ważną figurą na politycznej szachownicy Midlandów. W chwili obecnej Zakon stara się odzyskać dobra utracone w Alfardzie i Owernii, na razie bezskutecznie.
Zakon posiada własną hierarchię, na czele której stoi Wielki Mistrz, wybierany przez kolegium złożone z elektorów. Przy Wielkim Mistrzu funkcjonuje kolegium, złożone z najwyższych dostojników Zakonu: seneszala będącego zastępcą Mistrza, marszałka dowodzącego rycerzami w czasie wojny, szatnego (szatniczego) odpowiedzialnego m.in. za zbrojownie oraz wielkich komandorów, którym z kolei podlegają komandorzy poszczególnych domów zakonnych.
Zakon dzieli się na grupy: braci-rycerzy (fratres milities), braci-serwientów (fratres servientes), kapelanów (fratres capellani), służbę i rzemieślników. Tylko rycerze mają prawo do noszenia białych szat zakonnych. Serwienci, którzy pełnią rolę służebną wobec rycerzy (najczęściej giermkowie lub armigerzy) noszą szaty czarne. Wśród rycerzy wyróżnia się osobną, elitarną grupę paladynów*.
Rycerzem zakonu może być tylko osoba pasowana na rycerza. Serwientami są najczęściej młodsi synowie rycerscy będący armigerami, lub pełniący funkcje giermków rycerzy zakonnych. Ostatecznym celem serwienta jest pasowanie na rycerza zakonnego. Z uwagi na fakt, że nie-ludzie nie posiadają hierarchii szlacheckiej na wzór ludzi nie mogą wstępować w szeregi rycerzy, ale zdarzają się przedstawiciele nie-ludzi wśród służby i rzemieślników.
Głównym patronem Zakonu jest [link widoczny dla zalogowanych], bóg dający szczęście w bitwie i odprowadzający zmarłych, wspólny dla Verinów (a zatem zarówno Verdirczyków i Alfardczyków).
Obecnie Wielkim Mistrzem Zakonu Czerwonej Ręki jest hrabia Berenger zu Cals und Jong.
[link widoczny dla zalogowanych]
Rycerz Zakonu w białej szacie ceremonialnej
[link widoczny dla zalogowanych]
Paladyn Zakonu w białej szacie ceremonialnej
[link widoczny dla zalogowanych]
Komandor Zakonu w szacie ceremonialnej
[link widoczny dla zalogowanych]
Paladyn w półpancerzu z charakterystyczną barbutą ze "skrzydłami Wotana"
_____________________________________
* - do wszystkich ejdikowców: to nie są żadni
wojownicy-kapłani rodem z podręcznika, tylko
elitarna kasta rycerska.
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Wodzu dnia Śro 0:42, 18 Cze 2008, w całości zmieniany 9 razy
|
|
